MAAF TMJ... PERJANJIAN PERSEKUTUAN TANAH MELAYU ADALAH ANTARA KERAJAAN PUSAT DENGAN KERAJAAN NEGERI, BUKAN DENGAN ISTANA JOHOR!!!

Tengku Mahkota Johor yang masih muda mungkin berasakan berniat baik, tetapi sebagai anak muda, apatah lagi yang lahir dalam keadaan mewah tanpa perlu mengeluarkan peluh setitik pun, kata-katanya mungkin mudah disalahertikan oleh masyarakat. Kegagalannya untuk berdiplomasi sesuai dengan kedudukannya, mungkin merupakan satu kelemahan ketaranya.

Bagaimanapun, apabila TMJ membuka mulut dan melakukan provokasi agar Johor dikeluarkan dari Malaysia kalau ada yang tidak berpuas hati dengan cara menghantar DEKLARASI KE PUTRAJA, ramai yang melihat bakal Sultan Johor itu, sudah terkeluar dari kuasa dan kedudukannya selaku pewaris kesultanan Johor Moden pada zaman Malaysia Moden.

Sesuatu yang perlu diketahui oleh setiap rakyat Malaysia ialah, terdapat dua perjanjian utama yang telah membentuk negara ini. Perjanjian pertama adalah PERJANJIAN PERSEKUTUAN TANAH MELAYU yang telah ditandatangani pada 21 Februari 1948 dan PERJANJIAN MALAYSIA 1963.

Perjanjian yanga mengatakan Johor boleh keluar dari Tanah Melayu, telah terbatal dan tidak lagi laku selepas wujudnya Malaysia. Bagaimanapun, Johor masih boleh keluar dari Malaysia dengan beberapa syarat iaitu:

1. Mendapat sokongan dan persetujuan daripada 2/3 rakyat Johor menerusi proses referendum, bukannya deklarasi.

2. Memperolehi kelulusan daripada Dewan Undangan Negeri Johor.

3. Dipersetujui oleh Kerajaan Negeri Johor.

4. Permohonan dibuat oleh Negeri Johor.

Dalam pentadbiran dan pengurusan JOHOR MODEN dan Malaysia Moden, suara Istana tidak mempunyai banyak signifikan walaupun pada dasarnya, institusi istana masih lagi dihormati oleh kebanyakan orang Melayu-Bumiputera. Suara dari Istana tidak mewakili suara rakyat Johor kerana suara Rakyat Johor adalah suara Kerajaan Negeri dan Dewan Undangan Negeri.

Istana Johor juga tidak mempunyai kuasa eksekutif untuk membuat keputusan dalam kepentingan negeri sekaligus Istana Johor tidak ada kuasa untuk mengeluarkan Johor dari Malaysia.

Perjanjian Johor dengan Persekutuan Tanah Melayu pula bukan antara Istana Johor tetapi membabitkan perjanjian antara Kerajaan Negeri Johor dan Persekutuan Tanah Melayu. Dan Istana Johor tidak ada locus standi untuk menuntut Johor keluar dari Persekutuan Malaysia atau dikeluarkan dari Malaysia.

TMJ sebenarnya sedang mengulangi sejarah beberapa buah negara beraja di dunia ini bilamana institusi beraja dan istana tidak lagi dipandang penting, malahan dihapuskan dengan segala kekayaan raja dan kerabat dirampas serta dijadikan hak milik negara atau negeri.

Provokasi yang dibuat oleh TMJ selain beberapa kenyataannya sebelum ini, boleh menimbulkan rasa tidak hormat rakyat kepada institusi beraja yang semakin sukar dipertahankan dalam dunia moden ini. Ini jelas apabila, semakin ramai yang muak dengan kenyataan-kenyataan TMJ yang tidak matang biarpun rasa hormat kepada institusi diraja di negara ini, masih ada walaupun semakin berkurangan, seandainya kita melihat reaksi terbuka di media-media sosial, mahupun perbualan di kedai-kedai kopi.

Kita tidak mahu apa yang berlaku di Indonesia, berlaku di Malaysia. Kita tidak mahu apa yang berlaku dalam era Bolshevik, berlaku di Malaysia atau di salah satu daripada negeri komponennya. Kita juga tidak mahu apa yang berlaku kepada Nepal, berlaku dalam institusi diraja dalam Malaysia.

Negara ini ada undang-undang. Baik rakyat marhein mahupun istana, tertakluk di bawah undang-undang sebagaimana yang diwartakan dalam Perlembagaan Persekutuan.

Provokasi-provokasi seperti ini yang mahu menghancurkan dan menjahanamkan negara yang terbentuk pada tahun 1963 yang bermula terbentuk secara rasmi daripada Kerajaan Kedah pada tahun 1124 lagi, seharusnya dibendung dan diatasi.